İlk
yazıma bu güzel siteyi bize hediye eden değerli arkadaşlarıma sonsuz
minnetlerimi sunarak başlamak istiyorum. Biz Yahşihan´da oturanlar için çok şey
ifade etmiyor olabilir ama ya caminin minaresinden uzak olan hemşerilerimiz?
Onlar için çok farklı eminim.
İlçeyi
hatta ili terkedip görevlere gittiğimde daha iyi anlıyorum. Memleket hasretine
değinmek istiyorum biraz. Kırşehirli halk ozanı Şemsi YATSIMAN´a ait birtürkü
sözü der ki;
Ölmez sağ olursam bu
yaz inşaallah,
Sılayı bir daha görmek
istiyorum.
Çuğun´a varınca ağam
sabah,
Topraklara yüzüm sürmek
istiyorum.
Gurbet
bu kadar içten ve gerçekçi anlatılmazdı sanırım. Gurbette plakalara bakmak nasıl
bir duygudur bilir misiniz? İnsanın içini acıtan bu duygu; Memleketinin
adını duyunca ya da memleketimizden bir ölüm, bir düğün haberi alınca gözlerin
yaşla dolmasına sebep olur. Dile kolay gelen ama başa gelince içten
vuran bir hasrettir.
Hiç
bilmediğiniz başka bir yere gidersiniz, hiç tanıdığınız yoktur. Bütün
sevdikleriniz geride bıraktığınız memleketinizdedir. Yeni arkadaşlar, komşular
edinirsiniz, arkadaşlarınızla bu hasreti gidermeye çalışırsınız ama eve dönüp
yalnız kaldığınızda sıla özlemi yine içinizi acıtır. Dindirmek için hemen
telefona sarılırsınız, geçmeyen zaman su gibi akıp geçer. Sırf annenizin sesini
duymak için saçma sapan konular açarsınız. Daha önce sorduğunuz soruları sırf
daha fazla sesini duyabilmek için tekrar tekrar sorarsınız. Yaz tatilini bekler
izinler için sabırsızlanırsınız. Eski arkadaşları arar, ırmak kenarında
bir piknik hayal eder ama hepsi için çok uzaktasınızdır. Bazen isyan
edersiniz;
Giderim
buralardan
Giderim bir gece
vakti,
Umurunda olmaz
bilirim
Ya beni
sorarsan?
Ya da Necip
Fazılın dizelerindeki gibi;
Dağda dolaşırken yakma
kandili,
Fersiz gözlerimi
dağlama gurbet.
Ne söylemez akan
suların dili,
Sessizlik içinde
çağlama gurbet.
Titrek parmağınla
tutup tığını,
Alnıma işleme
kırışığını,
Duvarda emerek mum
ışığını,
Bir veremli renge
bağlama gurbet.
Gül büyütenlere mahsus
hevesle,
Renk dertlerimi
gözümde besle,
Yalnız annem gibi o
ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama
gurbet.