ANI

kötüyzün halil dayıyı hepimiz biliyoruz. eski bir traktörü varmış , freni fazla tutmazmış , o zaman yolda trafik polisi çevirme yapıyormuş , geldiği yol birazda rampa aşağı olacak ki , tam polisin yanına yaklaşınca polis dur işareti vermiş , ama halil dayının frenleri tutmuyor , ondan sonra halil dayı bağırmaya başlamış aşşa gel aşşa fren tutmuyor.

Rahmetli Halil dayının traktörünü biliyorum.Oğlu Elvan çok sürerdi. Şimdi noldu acaba?

Sevgili hehşehrilerim bende sizlere bir kaç hatıramdan birisini anlatmak istiyorum Güneşli bir cumaertesi günü Kırıkkale den kıyıbağ yolundan pazardan geliyordum Rafineri köprüsünü geçtimYaşar Güldüren in (dıllıkcıYaşar) evinin orada bir araba ve telaş var görünce durdum araba kaza yapmış sürücüsü sıkışmış balta ve manivela ile yaralıyı çıkardık yere yan yatırdım elini yüzünü yıkarken Yaşar eniiştem yahu bu belediye başkanı Mahir değilmi dedi ben ozamana kadar yüzünün kanından tanıyamamıştım o arada belediyenin büyük otobüs geldi vatandaşlar indi ambulans isteme yerinealel acelele benim arabaya koyduk bana hemen sür dediler hayır yanıma birisi binsin dedim kimse binmek istemedi sonra(ismi bende olan)birisi yanıma bindi hastaneye götürdük tetkikleri yapıldıktan sonra yatağa yatırırken köyden geldiler Bende köye gelirken namık kemalın orada beni durdurdular ne oldu diye bende hayati tehlikesi yok deyince seçimlerde peşinden ayrılmayan taraftarlarından birisi (keşke yolda boğazını sıkıp öldürse idin)dedi bende ninsanlık görevimi yaptım dedim Arabaya epeyki birisini almıştım ya almasam yalda başına bir şey gelse idi ben ne yapardım iki yüzlülerin elinden Aradan günler geçti başkan ayağa kalktı yanımdakine sordum sana teşekkür ettimi diye o da sağol minnet borcu nu ödedin dediğini söyledi ne benim ne sülalemin ona minnet borcumuz yok benim beklediğim sade bir teşekkürdüŞimdiki başkan iyiliğe karşı teşekkürü çok gören eski başkanın oğlu değil mi kendiside kendisine iyilik eden seçmenine ve MHPye teşekkür yerine sırtından haçerleyerek sırtını dönüp gitti ALMA MAZLUM un AHINI ÇIKAR AHESTE AHESTE ben bu anımı sizlerle paylaşmak istedim selam

Yıl 1970 ler şimdiki almacının İsmail in evinde rahmetli ilk okul müdürü Remzi bey oturuyor.Köyde liseleri olmadığı için kaynı Efendi liseyi okumak için yanında kalıyor.Bir gün akşam eve yemekli misafir geliyor evin hanımı bakıyor ekmek yet meyecek bizim Efendi yi cördük ahmet in evine ekmek istemeye gönderiyor.Oda gidip ekmeğiniz varsa ablam biraz ekmek vereceksin diyor rahmetli nazire teyzede ekmek yok ŞEPİT var diyor.Oda şepitin ne olduğunu bilmediğinden yok deyip geri geliyor ablası sorduğunda durumu anlatıyor ablasıda olsun al gel diyor tekrar gidip olsun ablam istiyor diyor şepit geldiğinde afallayıp kalıyor ŞEPİT Efendi ninde bizimde diğer adıyla bidiğimz YUFKA böylece oda öğreniyor.Bu olayı bizim evde kiracı iken hem yengeden hemde Efendi den defalarca dinledim şimdi bile karşılaşınca nasılsınız şepitciler diye şakalaşırız.Bende şepitci olmaktan gurur duyduğumu olsada yesek diye özlemimi belirtiyorum.Bunu okuyunca şepit üzerine dükülmüş bulgur pilavın üzerinde haşlanmış tavuğu yanında kuru soğan ve ayranı kim özlemez.Herkese afiyet olsun.Sağlıcakla kalın selam.

Eyvallah Mehmet abi