Yıllar önce kimden dinlediğimi tam hatırlamıyorum. İlçemizde kirazlarıyla ünlü Mangırın Halil(Allah Rahmet Eylesin) Dayıyı hemen herkes bilir. Kiraz bahçesine imrenerek bakılırdı.
1980 Öncesi, anarşinin, çatışmaların yoğun yaşandığı yıllar.Mangırın Halil Dayı Kırıkkale'de pazarda kiraz satmaktadır. Tezgaha kabadayıvari, genç irisi biri yaklaşır.
-Dayı kiraz kaça? -Beş kuruş yiğenim.
-Kirazlar bahçenin mi alıp satıyon mu? -Bahçenin.
Bu arada genç hem soru sorar hemde tezgahtaki kirazdan avuçlayıp yemektedir.
-Dayı zor oluyomu toplamak? -Eh işte topluyok.
-Kaç tane ağacın var? -Var biraz.
-Kirazda güzelmiş,Dayı nerelisin? -Yaaşanlıyım yiğenim.
Gencin ukela tavrı ve gereksiz soruları Halil Dayının canını sıksada ses etmez.Genç kirazdan bir avuç daha alıp gitmek üzereyken Halil dayı sorar;
-Yiğenim kiraz almıyon mu? -Yok Dayı almıyom.
-O kadar yedin helallik de mi almıyon?
-Ne helalliği Dayı ben tezgahın haracını yedim.
Haraç lafını duyan Halil Dayı bir çırpıda tezgahın önündeki gencin başında biter ve bir hamlede genci altına alır.
-Ulan sen kimsinde benden haraç yiyon. Ben kimseye haraç yedirmem. Der ve elini gencin boğazına sokup yediği tüm kirazları kusturur.